25 haziran 2018, gece yarısına bir dakika var.
sosyal medya detoksu yapıyorum. arka arkaya facebook ve twitter'ımı kapattım zira insanlara ve devamlı ürettikleri fikirlere tahammülüm kalmadı. ne kadar uzun süre dayanırım emin değilim lakin bir şekilde yazıya dökmem gereken hisler olduğunun farkına vardım, bu yüzden neredeyse bir yıl sonra birden bire blog yazısı girerken buldum kendimi. yani bir bakıma iyi olmuş olabilir, sahiden 280 karakter ötesinde yazmayalı (paper'lar, ödevler, sınav essay'leri hariç) uzun zaman olmuş çünkü. bu yazıya başlamamın da bir nedeni vardı ama unuttum galiba. sanırım yeni ve uzun soluklu bir blog açacağım, burayı 2011'den beri kullanıyorum ve iyice düzensiz bir hale büründü. belki daha sık ve organize yazarım bundan sonra.
canım sıkkın gibi ama değil de gibi. fikirlerle zihnimin içinde kavga etmemek için fikirleri üreten başka zihinleri görmezden gelmeye çalışmak oldukça makul bir yöntem bana kalırsa. bakalım toplumdan ne kadar süreyle soyutlayabileceğim kendimi. şimdi gidip aşk-ı memnu filan izleyeceğim.
yeni bir blog açacak olursam da burada link veririm.
sevgiler, güzellikler,
Nazlı
