1601

Hayatımın uzun cümleler gibi olmasını istiyorum. Noktanın nereye konacağını tahmin edememek, okuyanların genelde bir şey anlayamamalarını umut etmek istiyorum. Aslında tamamen yazdıklarım gibi olmak istiyorum. Çünkü ne kadar doğrular bilmiyorum. Değiller ki. Hep hayallerimi yazıyorum. Çoğunlukla da inanmıyorum kendimin yazdığına. Daha sonra okuduğumda hiç gerçek gelmiyor. Sonra boşluyorum her şeyi, özellikle son zamanlarda yaptığım gibi her şeyi boşluyorum. Değersizlermiş gibi geliyor. Bazen yazacak bir şey aradığımda aklıma hiçbir şey gelmiyor. En çok o zaman üzülüyorum. Hayal kırıklıkları yaşamadım çok. İnsanlardan fazla bir şey beklemediğimden olacak, beni kıramıyorlar fazla. Ama bazen alıngan oluyorum. Önemli olmak istiyorum. Bencilleşiyorum, benimle ilgilensin herkes istiyorum. Yanımda televizyon açıkken yazamıyorum. Bunu kaydetsem mi bilmiyorum. Saklım yok ama, dursun burda. Biri okur, gülümser belki. Söylemiştim; biliyorum, bir tane daha var benden. Bir de nerde olduğunu öğrensem...