"düşünüyorum da biz, büyüyerek çocukluk etmişiz"

*şarkı*

Bu kadar değişiklik, bunca tanıdık olmayan his ve ne hissetmem gerektiğini kestirememem hali...
Bir hafta için, benim için, çok fazla. 

*

İnsanların beni üzmelerinin üzerinden çok kısa bir zaman geçmişken, Tanrı'nın birden o insanlara dünyanın en büyük hediyesini vermesi kendimi sorgulamam gerektiğini mi gösteriyor yani? 

*

Başkalarının mutluluklarını kıskanan biri değilim ben. 
Ama olsaydım, 
tam sırasıydı!

*

"Her şeyden biraz kalır diyor birileri, çoğulluk haklılıktır. 

Kavanozda biraz kahve, kutuda biraz ekmek, insanda biraz acı."